“Als je kinderen in een toegefelijke samenleving opvoedt, is de kostbaarste les die je hun kunt leren terughoudendheid en respect voor anderen, en de enige manier daartoe is kinderen kinderen te laten zijn en volwassenen volwassenen”.
Slow Kids
Zoals alles bij het opvoeden van kinderen ,is discipline een kwestie van maatwerk. Het principe dat kinderen behoefte hebben aan grenzen is universeel, maar waar en hoe een gezin zijn grenzen trekt, varieert doordat elke kind en elke ouder anders is .Maar er zijn wel een paar richtlijnen.
De eerste is dat je niet moet denken dat je altijd en overal een standvastige bron van gerechtigheid en discipline bent. Vergissingen en inconsequenties zijn onvermijdelijk en dat zal het leven van je kind geen kwaad doen.
De meeste experts adviseren dat je altijd de reden duidelijk maakt wanneer je kinderen leert te gehoorzamen. Maar als je eens met een kortaf ‘Omdat ik dat zeg!’ de wet oplegt ,dan is het nog geen ramp. En ook niet als je eens je geduld verliest.
Opvoedgoeroes die vinden dat je met kinderen altijd soepel en rustig om moet gaan, leven op een andere planeet. Ouders zijn mensen en dat betekent dat we ook wel eens ontploffen. Trouwens ,zien dat pa en ma uit hun slof schieten, leert kinderen dat andere mensen gevoelens en grenzen hebben.
Als we accepteren dat kinderen behoefte aan grenzen hebben ,kunnen we vervolgens bepalen waar die grenzen dan liggen ,de balans zoeken tussen discipline en toegefelijkheid die voor je eigen gezin het beste is. Een waarschuwing om te onthouden is dat er geen korte routes zijn als het gaat om de uitoefening van ouderlijk gezag.
Goed gedrag moet geen doel op zichzelf zijn, net zo min als proefwerk cijfers of sport medailles. Soms moet je dieper graven. Dat betekent de moeite opbrengen je af te vragen waarom een kind zich misdraagt-is ze ontevreden ,of bezorgd, of bang?-en niet haar gewoon wegsturen of een pil geven.
En dat gaat alleen wanneer we minder tijd besteden aan het managen van onze kinderen, en meer aan het luisteren en praten met hen.Het probleem is natuurlijk dat het opbouwen van relaties een langzaam en rommelig karwei is waar weinig glamour aan zit en dat haaks staat op de consumenten cultuur van onmiddellijke behoeftebevrediging.
Volgende keer..
Een zin die mij is bij gebleven uit de praktijk:
“Je gaat van de drugs af en aan de pillen”
Maar die pillen, wist hij, zouden een zombie van hem maken.
