Veel psychiaters vinden de bestaande maatschappelijke structuur zoiets vanzelfsprekends dat zij een onaangepast mens het stigma van minderwaardigheid opdrukken.
Uit Escape from freedom(1941) van Erik Fromm
Iedereen is wel eens onzeker of twijfelt aan zichzelf.
Een minderwaardigheid gevoel kan voortkomen uit een negatieve overtuiging die iemand over zichzelf heeft of een beperking.
Soms krijg je kritiek waar je niets mee kunt in eerste instantie, je presteert niet goed en wordt uitgelachen of je werk wordt juist niet gezien en gewaardeerd.
Of je hebt het gevoel dat een ander veel meer aandacht en erkenning krijgt.
Vaak lukt het om weer wat zelfvertrouwen te krijgen en weer dat punt te overwinnen maar wanneer dit een obsessie wordt is er sprake van een minderwaardigheidscomplex.
Als je denkt aan een minderwaardigheidscomplex, hoe ziet je dat dan voor je?
De term minderwaardigheidscomplex komt uit de individuale psychologie van Alfred Adler(1870-1937).
Adler gaat ervan uit dat het individu zichzelf een doel stelt.
Aanleg en milieu zijn niet bepalend hoe iemand zijn verdere leven indeelt.
Volgens Adler is de mens in staat zelf invloed uit te oefenen op het verloop van zijn leven.
Met andere woorden, het karakter wordt gevormd door ervaringen en invloed van buitenaf.
Een kind wordt hulpeloos geboren en blijft gedurende een aantal jaren afhankelijk van anderen.
Eigenlijk wordt een kind al met minderwaardigheidsgevoelens geboren omdat het kind nog niet in staat is de vaardigheden te beheersen die een volwassenen heeft.
Dit spoort een kind juist aan om verder te ontwikkelen:”Zelf doen!”.
In de peuter en kleuter fase en later in de puberteit wordt het kind zich bewuster van de wereld om zich heen en is de zelfwaardering erg belangrijk.
Het kind neemt de beoordelingen van anderen uit zijn omgeving over.
Vergelijkt zich met andere mensen en wil met anderen op die manier omgaan zodat zijn eigenwaarde tot zijn recht komt.
Het is de taak van ouders en anderen in de omgeving van het kind hem te helpen zijn eigenwaarde te ontdekken.
Op internet zijn allerlei tips te vinden voor meer zelfvertrouwen.
Maar wat als het niet de bedoeling is dat je meer zelfvertrouwen krijgt?
Daar kom ik volgende week op terug in een nieuw blog.
Kinderen die niet opgegroeid en voorbereid zijn met medemenselijkheid, samenwerken en gelijkwaardigheid, lopen een groter risico om een andere levensstijl te ontwikkelen wat hen belemmerd in hun eigen ontwikkeling en plek in de samenleving.
Mensen komen bij dan bij de huisarts met soms vage klachten.
Dit kan een oorzaak zijn van onderdrukte emoties als angst, vermoeidheid, slapeloosheid, neerslachtig voelen of depressie, piekeren, dwanggedachten en handelingen, faalangst, futloos of bang zijn voor ernstige ziekten, die er aan ten grondslag liggen.
Met (professionele) hulp kun je werken aan deze onderdrukte emoties.
Je hoort ook wel eens”Ik heb een slechte jeugd gehad dus ik kan er niets aan doen”
Bij deze visie maakt Adler onderscheid met twee soorten levensstijl:
Of mensen leren tegen de samenleving in te gaan en de ander te zien als de vijand die beheerst en overtroefd moet worden .De ander wordt gebruikt voor eigen doeleinden.
Of wanneer iemand zich achter steeds nieuwe klachten verschuilt en zo kan rechtvaardigen dat hij of zij bepaalde verantwoordelijkheden niet hoeft te dragen.
Dit noemt Adler de levensspijbelaars.
“Tekortkomingen kunnen juist een aansprong zijn om moeilijkheden te overwinnen”
Je hebt dus zelf invloed
Maar wacht eens even, tegenwoordig gaat het allemaal toch iets sneller, in de jaren ‘50 was het misschien nog vrij duidelijk hoe je hoorde te gedragen, wat je hoorde te dragen en hoe je hoorde te wonen.
Nu volgen de trends elkaar snel op en wordt je overspoeld met wat de nieuwste gadgets,trends en maniertjes zijn. Mensen etaleren meer en vergelijken (stiekem) ook met elkaar.
Even weer serieus…
Het heeft te maken met vergelijken met anderen.
En is het soms ook niet gemakkelijk nu we zoveel keuze hebben en de trends zich snel achter elkaar opvolgen.
Erich Pinchas Fromm (1900-1980) was een internationaal bekende Duits-Amerikaanse sociaal psycholoog en filosoof.
Fromm vertelde al dat onze samenleving tot bepaalde karakters leiden.
De moderne mens heeft volgens Fromm een marketing karakter gekregen;we zijn onszelf aan de ander aan het verkopen.
Fromm pleit voor een productief karakter, een mens is in staat tot liefde en onafhankelijk regenereren.
Fromm erkent dat het probleem blijft dat kinderen opgevoed worden te midden van een maatschappij die geen ideale maatschappij is.
Je wilt je kinderen voorbereiden op een samenwerking in de maatschappij om in die maatschappij te kunnen handhaven.
Mensen willen soms macht over elkaar uit oefenen,soms ook openlijk willen beheersen en gebruiken en kan iemands eigenwaarde aan tasten.
Voor het gevoel van eigenwaarde is het nodig om met anderen te leren samenwerken en aanpassen maar ook leren voor zichzelf opkomen te midden van anderen.
Wil je reageren op dit blog?
Laat gerust iets achter,je email komt niet in beeld.
